TERAPIA GŁOSEM MATKI
GŁOS MATKI I JEGO ZNACZENIE
Rola matki w rozwoju i życiu dziecka jest nie do przecenienia. Niezwykła więź, jaką z nim tworzy ma swój początek już we wczesnej fazie jego życia płodowego i uwidacznia się namacalnie w budowie rozległych struktur neuronalnych. Od około 20 tygodnia ciąży płód zaczyna słyszeć głos matki, na co reaguje zmianą rytmu serca i specyficznymi ruchami. Dźwięki przenoszone są poprzez rezonans jej ciała, przede wszystkim za pomocą drgań układu kostnego. Stanowi to główne źródło stymulacji sensorycznej dla dziecka, dlatego jest to czas kiedy jego rozwój neuronalny istotnie przyspiesza.
Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Stanforda wykazały, że w mózgu dziecka aktywują się dużo liczniejsze obszary kiedy słyszy głos matki, niż w momencie kiedy słyszy głos innej kobiety. Struktury mózgu, które aktywniej odpowiadają, gdy głos matki się pojawia, wykraczają poza ośrodki słuchowe, takie jak pierwotna kora słuchowa. Aktywują one również obszary odpowiedzialne za emocje (ciało migdałowate), obszary wykrywające i oceniające wartość bodźców nagradzających (mezolimbiczny szlak nagrody, przedczołowa kora przyśrodkowa), obszary przetwarzające informacje osobiste (sieć wzbudzeń podstawowych), obszary zaangażowane w postrzeganie i przetwarzanie twarzy. Jak twierdzi główny autor badania, wykładowca psychiatrii i nauk behawioralnych, dr Daniel Abrams – „Wiele z naszych procesów społecznych, językowych czy emocjonalnych nabywanych jest poprzez słuchanie głosu naszej matki”.
ROLA GŁOSU MATKI W TERAPII
Już samo przeanalizowanie funkcji struktur, na które głos matki oddziałuje, pozwala na dostrzeżenie potencjału, jaki on niesie w przypadku terapii dzieci z różnymi zaburzeniami rozwojowymi, których deficyty z tymi obszarami się pokrywają. Dotyczy to szczególnie zaburzeń ze spektrum autyzmu, a także problemów z kontrolą reakcji emocjonalnych i zachowania. Znajduje to również potwierdzenie w licznych badaniach naukowych.
Zwykła ekspozycja na głos matki jednak nie jest w stanie dokonać tak dużych zmian. Odpowiedzią na to jest ogromna praca badawcza profesora Alfreda Tomatisa, który odkrył związek pomiędzy odbieranymi przez słuch konkretnymi częstotliwościami a całym układem nerwowym człowieka. Kluczowe są tutaj wysokie częstotliwości w przedziale 8-12 tysięcy Hz, czyli tym, w którym dźwięki są odbierane przez płód w łonie matki, w okresie najintensywniejszego rozwoju neuronalnego.
SPOSÓB WYKORZYSTANIA GŁOSU W TERAPII
Głos zatem, aby mógł spełniać terapeutyczną rolę musi zostać odpowiednio przetworzony, m.in. przez odfiltrowanie niższych zakresów częstotliwości. Jak określał to twórca metody, dla dziecka, które jest poddawane tego typu bodźcom, jest to swoisty powrót do okresu prenatalnego, kiedy jego mózg rozwijał się najintensywniej. Odtwarza to tamte procesy, oddziałując mocno na sferę emocjonalną, niezbędną do nabywania nowych umiejętności i aktywując z podświadomych pokładów pamięć okresu tego tak bardzo intensywnego rozwoju. Dzięki temu możliwe jest odtworzenie i skorygowanie psychoemocjonalnego doświadczenia tamtego czasu.
Nagranie sporządzane jest za pomocą specjalistycznego urządzenia. Matka w tym czasie przez pół godziny czyta ulubioną bajkę dziecka lub standardową pozycję do tego celu – „Małego Księcia”. Nagranie jest następnie przetwarzane przez urządzenie i wykorzystywane w procesie terapeutycznym obok materiału muzycznego – zmodyfikowanych nagrań utworów Mozarta i chorałów.
Ta dźwiękowa „podróż w przeszłość”, a następnie powrót do chwili obecnej pomaga zminimalizować blokady, które pojawiły się na pewnym etapie rozwoju. Blokady te mogły powstać na skutek problemów podczas ciąży lub porodu, problemów zdrowotnych, urazów lub traumatycznych przeżyć.
autor tekstu: mgr inż. Jarosław Kozioł
Umów się na konsultację: tel. 72 72 72 606
Powiązane tematy:
